Woestijnachtig duinlandschap en stadbezichtiging

Vandaag hadden we voor het eerst met alle groepen samen dezelfde reisbestemming. Maar eerst had iedereen gelegenheid de ochtend naar eigen smaak te besteden. Sommigen reden naar de markt, anderen naar de garnalenfarm, en weer anderen gaven de voorkeur aan een bezoek aan een modderbad, een restaurant of dwaalden door de stad. 's Middags reden we met z'n allen naar woestijnachtige duinlandschappen. Regenwoud, de zee en een woestijnachtig landschap zó dicht bij elkaar? Ja, maar weinig deelnemers wisten voor vandaag dat zoiets mogelijk is.

Alles bij elkaar brachten we ca. drie uur door op twee verschillende plekken. We hadden dus weinig tijd om alle dieren achter stenen of ingegraven in het zand te vinden. Als mieren liepen de groepen in het rond en onderzochten het terrein. We ontdekten veel sporen in het zand die door mieren, kevers, hagedissen en slangen waren achtergelaten. De dieren zelf zagen we helaas niet. Maar in de buurt van het hotel hadden we die gelukkig al gezien. Dat we geen dieren vonden, betekent echter nicht, dat ze er niet waren. Daarom reden we na zonsondergang naar een ander deel van de woestijn en vonden daar spinnen en een paar glanzende ogen. Met uitzondering van de spinnen en andere insecten waren ook daar geen andere dieren te vinden. We hadden gewoon te weinig tijd, maar hebben wel een goede indruk van het landschap gekregen. We waren verrast en onder de indruk.

Terug in het hotel kwamen we bijeen voor het avondeten. Na afloop deze keer geen voordracht maar afscheid nemen met een presentatie van de meetresultaten en een verslag van de afgelopen dagen. Nu moeten we onze koffers weer inpakken. Voor mijn gevoel hebben we die gisteren pas uitgepakt. Door alle nieuwe indrukken verlies je ieder gevoel voor tijd. Tussen de 70 deelnemers werden veel contacten gelegd en ik weet zeker dat deze waardevolle en vriendschappelijke contacten nog lang na de workshop zullen bestaan.

Pers