JBL expeditie 2009 Brazilië

JBL expeditie 2009 Brazilië

Rio Negro – Amazone

De uit zestien man sterke groep bestaande uit wetenschappers, een cameraman, een teamarts, dierenhandelaars, verkopers uit dierenwinkels en hobby-aquarianen begon de expeditie in Manaus, waar de Rio Negro en de Solimões tot één rivier versmelten die vanaf dat punt Amazone wordt genoemd. Vanaf Manaus ging de reis met een klein vliegtuig nog 600 km verder de rivier op naar Barcelos, het centrum van de siervisvangst aan de Rio Negro. Meteen na aankomst ging het team aan boord van de ALYSON, een typische amazoneboot, van de Engelsman John Chalmers en bereikte al vlug de eerste siervis-tussenbewaarstations aan de Rio Negro. Hoewel de ervaren dierenhandelaars onder de deelnemers toch echt al wel miljoenen rode Neons hadden gezien, was het iets heel bijzonders om de pas gevangen vissen in de netbassins te zien. Voor de duidelijkheid: de bassins bevonden zich op acht meter hoogte in de bomen, omdat het waterpeil van de rivieren eind april extreem hoog was en het hele gebied zes à acht meter onder water stond.

Onmiddellijk werden de waterwaarden van het zwarte water gemeten en onderzocht: de lage pH-waarde van 4,5 vergezeld van een niet meetbare hardheid en een totaal zoutgehalte van 16 µS/cm kwamen precies overeen met de gegevens die in de literatuur over de gebieden van herkomst van de rode Neon en veel Discussoorten zijn vermeld. Na dit eerste oponthoud voer de Alyson tot laat in de middag de Rio Negro stroomafwaarts in richting Manaus. Het doel waren enkele zijarmen van de rivier, omdat de groep daar de verschillende soorten water en dus ook de verschillen in fauna en flora wilde onderzoeken.

Rio Branco

De volgende dag bereikte de groep de Rio Branco, een typische witwaterrivier. Hoewel de pH daar 6,5 bedraagt en de zuurgraad dus ongeveer 100 keer lager is dan van de Rio Negro, bleek het geleidingsvermogen slechts tot 19 µS/cm te zijn gestegen. Onder water was nauwelijks iets te zien, omdat wit water er weliswaar lichter uitziet dan zwart water, maar troebeler is en het zicht onder water minder ver is. Een paar indianen vertelden ons over een meer in het binnenland op een afstand van slechts enkele minuten lopen van de oever van de Rio Branco, en dus ging het team op pad om het meer te zoeken. Het bleek een ondergelopen gebied te zijn, maar had desondanks een interessante fauna te bieden, zowel onder als boven water. Van grote zuigmeervallen (Hypostomus) tot hagedissen (skinken) was er vanalles te vinden. Helaas ook veel muggen, waar het team op de Rio Negro geen last van had. Het voor muggen vijandige zwarte water houdt de muggenpopulatie bijzonder laag en bevat daarnaast ook nauwelijks plankton (aangetoond door microscopisch onderzoek).

Op de derde dag van de expeditie verliet de Alyson de Rio Negro en zocht het team in het onder water staande regenwoud het begin van de Rio Jauaperi, de eerste helderwaterrivier van het programma. In kleine boten voer het team tussen de toppen van de bomen door, die er zo uitzagen, alsof ze langs een rivier zouden kunnen staan, en voer zo stroomopwaarts de Rio Jauaperi op. Na een half uur varen veranderde het water plotseling en hadden we het eerste heldere water gevonden. De terrariumspecialisten onder de deelnemers keken verlangend uit naar een stuk oever, zodat ook zij gelegenheid zouden hebben biotopen te onderzoeken, maar er was nergens een oever te zien. Een half uur en enkele hevige regenbuien later ontdekten we land. Terwijl een deel van het team het water inging om dwergcichliden, zalmachtigen, zuigmeervallen en zandeters te observeren, zochten Markus Witt, Florestan Argoud, Franz Schierer en Gernot v. Kochansky naar terrariumdieren. Vanaf deze dag hadden we er vele medebewoners bij op de boot: twee grote vogelspinnen en een groot aantal andere kruipdieren. De helft ontsnapte in de loop van de expeditie en werd van tijd tot tijd in één van de cabines gezien.

Expedition Südamerika 2009 - Amazonas Rio Negro - Insekten Spinnentiere

In het heldere water van de Rio Jauaperi hadden we eindelijk de kans om onze eerste luxmetingen onder water te doen. De waterdichte sensor van het meetapparaat (WinLab Luxmeter: www.windaus.de) heeft een 5 m lange waterdichte kabel die om de meter van een lengteaanduiding is voorzien. Ondanks het "heldere water" bleven van de direct boven het wateroppervlak gemeten 30.000 Lux op 50 cm onder water maar 12.000 Lux over. Ter vergelijking: de opbrengst van een goede 24 Watt fluorescerende aquariumlamp van het type T5 zonder reflector is hoogstens 1400 Lux op 50 cm afstand – gemeten zonder water en die van een fluorescerende lamp van het type T8 haalt niet meer dan de helft daarvan! Opmerkelijk is dat de rivier met helder water de meest extreme waterwaarden opleverde: een pH van 4,5 en een geleidingsvermogen van niet meer dan 5 µS.

Expedition Südamerika 2009 - Amazonas Rio Negro - Fische Garnelen Unterwasserfotos

Eenmaal terug op de Rio Negro was iedereen nieuwsgierig, of de waterwaarden van de rivier met toenemende diepte verschillen zouden vertonen. De kapitein van de Alyson wierp dus het anker uit aan de rand van de rivier en drie vrijwilligers hadden wel vertrouwen in de aan boord aanwezige zuurstofvoorziening van het type „Hookah system“. Dit bestaat uit een lange slang met een longautomaat die direct aan een kleine compressor (type do-it-yourself winkel - maar voor een deel verroest) hangt. Duikinstructeur Falk Lehmann beproefde het systeem als eerste en bracht als verslag uit dat hij op 5 m diepte al meer water dan lucht had ingeademd. Wat alles nog moeilijker maakte, was de zeer sterke stroming, die maakte dat de duiker zijn arm om de ankertros moest slaan, met een onderwaterlamp in zijn andere hand op de dieptemeter moest schijnen en vervolgens op verscheidene dieptes plastic zakken met water moest vullen.

Expedition Südamerika 2009 - Amazonas Rio Negro - Amphibien Reptilien

Het was een avontuur dat geen van de drie duikers ooit zal vergeten: al op drie meter diepte begon de vasthoudarm erg pijn te doen, de duiker lag als gevolg van de sterke stroming compleet horizontaal in het water, en het wateroppervlak was al vanaf 2 meter diepe niet meer zichtbaar. Het water was zwart en de eigen pols met de dieptemeter was alleen nog in het licht van de lamp te zien als je hem direct voor je gezicht hield! Het zicht in rioolwater is in ieder geval beter! Op vijf meter diepte verving de longautomaat de ademlucht in steeds sterkere mate door water. Met een beetje oefening lukte het om het water in de mond van de lucht te scheiden en je tegelijk aan de snoer verder naar beneden te trekken. Op zeven à acht meter diepte had je niet meer dan een restje ademlucht over. Daar aangekomen moest dan evenwel nog het kunststuk worden volbracht van het nemen van een watermonster. Het ergste daarvan was het ontnuchterende resultaat: alle waarden bleven constant, alleen het zuurstofgehalte daalde met 2 %. Ok – niets aan te doen; sommige experimenten lopen op niets uit.

Amazonedolfijnen

Iedere dag waren van dek uit de beroemde amazonedolfijnen te zien en op een gegeven moment wilde iedereen niets liever dan de dieren ook eens onder water bekijken. In Novo Airão, een dag varen van Manaus, scheen een plek te zijn waar dolfijnen worden gevoerd en dus gewend zijn aan de nabijheid van zwemmers en duikers. En ja hoor, het was niet gelogen: de vrij levende dolfijnen (waarvan er twee soorten zijn) aten voedervissen uit de handen van de teamleden. Het was een onbeschrijfelijke belevenis zo dicht in de buurt van de grijs-roze, tot drie meter lange, half blinde tandwalvissen te snorkelen. In gedachten telden we de verkoopsprijzen van de voedervissen (Leporinus-soorten, Cichla occelaris, Pacus) bij elkaar. Ontzettend, voor hoeveel geld een dolfijn op kan!

Aan het einde van het eerste deel van de reis voeren we met de Alyson naar een afkorting tussen de Rio Negro en de Solimões, waar we eindelijk ook de kenmerkende grote drijvende bladeren van de Victoria regia, de in 1837 naar de Britse koningin Victoria vernoemde plant, te zien kregen. De stekelige onderkant van de drijvende bladeren, die een draagvermogen van wel 60 kg hebben, beschermt de planten tegen plantenetende dieren.

In het voedingarme water van de Rio Negro waren vrijwel geen onderwaterplanten te vinden. Echter in het verbindingskanaal dat door de Solimões met water wordt gevoed, nam het voedselgehalte toe en steeg de soortenrijkdom van de waterplanten aanzienlijk.

Voordat de Alyson naar het ontmoetingspunt van de twee rivieren voer, werd het water voor het laatst onderzocht. Alleen al uiterlijk is het verschil tussen het water van de Amazone van dat van de Rio Negro goed te zien. Het was maar één graad kouder (de zon verwarmt donker water meer dan licht gekleurd water), de pH-waarde bedroeg 6,5 en was dus duidelijk hoger, en het geleidingsvermogen van 83 µS/cm laat duidelijk zien dat het meer voedselmineralen bevat (opgelost gesteente/sediment uit de Andes) dan de Rio Negro (opgeloste huminestoffen uit de overstromingsgebieden). Voor het eerst was ook een carbonaathardheid van 2 °dKH te meten. Na afloop van de metingen kwamen alle deelnemers aan dek om de wereldberoemde "ontmoeting van de twee wateren“ te zien. Het duidelijk donkerdere water van de Rio Negro stroomt 10 km ten oosten van Manaus samen met het lichtere water van de Solimões en verenigt zich dan tot de Amazone, de waterrijkste rivier op aarde (alleen iets korter dan de Nijl). De verschillende waterwaarden en het verschil in temperatuur van (maar) 1 °C voorkomen dat de twee wateren zich meteen vermengen. Ze stromen nog enkele kilometer naast elkaar met een duidelijk zichtbare scheidingslijn ertussen.

Deelnemers van de 5e JBL expeditie in Brazilië

  1. Heiko Blessin, gedipl.-bioloog, expeditieleider, JBL Duitsland
  2. Dr. Ludwig Neurohr, teamarts, duikarts, Duitsland
  3. Falk Lehmann, cameraman, duikinstructeur, Duitsland
  4. Dr. Fritz Schindler, microbioloog, Duitsland
  5. Philippe Gras, eigenaar dierenspeciaalzaak, Frankrijk
  6. Jose Israel Ramirez, aquariumliefhebber, Mexico
  7. Markus Witt, verkoper dierenwinkel, Duitsland
  8. Florestan Argoud, eigenaar dierenspeciaalzaak, Frankrijk
  9. Harald Rosentritt, aquariumliefhebber, Duitsland
  10. Thomas Süß, eigenaar dierenspeciaalzaak, Duitsland
  11. Bernd Terletzki, eigenaar dierenspeciaalzaak, Duitsland
  12. Franz Schierer, eigenaar dierenspeciaalzaak, Duitsland
  13. Gernot v. Kochansky, eigenaar dierenspeciaalzaak, Duitsland
  14. Helmuth Becker, eigenaar dierenspeciaalzaak, Duitsland
  15. Leander Krebs, eigenaar dierenspeciaalzaak, Duitsland
  16. Stiev Lorenz, verkoper dierenwinkel, kweker van meervallen, Duitsland

Resultaten van de wateranalyses in Amazonië

(verkregen met JBL watertests en WTW laboratoriumapparatuur)

Rio Negro

(0121831 zuidelijke breedtegraad / 6159159 westelijke breedtegraad)

Watertemp.: 29,4 °C
Watertype: zwart water
pH: 4,6
Geleidingsvermogen: 16 µS/cm
Zuurstofgehalte: 72,4 %
GH / KH: niet meetbaar

Rio Branco

(0122528 zuidelijke breedtegraad / 6151502 westelijke breedtegraad)

Watertemp.: 30,0 °C
Watertype: Wit water
pH: 6,5
Geleidingsvermogen: 19 µS/cm
Zuurstofgehalte: 60,0 %
GH / KH: niet meetbaar

Rio Jauaperi

(0122089 zuidelijke breedtegraad / 6131339 westelijke breedtegraad)

Watertemp.: 26,3 °C
Watertype: helder water
pH: 4,5
Geleidingsvermogen: 8 µS/cm

Rio Solimões

(Amazonas)

Watertemp.: 27,9 °C
Watertype: Wit water
pH: 6,5
Geleidingsvermogen: 83 µS/cm
Zuurstofgehalte: 49,0 %
GH / KH: 2 °dKH

Cookies, een korte info, dan gaat het verder

Ook de JBL homepage gebruikt meerdere soorten cookies om u de volledige functionaliteit te kunnen garanderen en de benodigde service te kunnen bieden: Technische en functionele cookies hebben we absoluut nodig om ervoor te zorgen dat alles soepel verloopt tijdens uw bezoek aan onze homepage. Aanvullend zetten we cookies in voor marketingdoeleinden. Zo is het zeker dat we u bij een volgend bezoek op onze omvangrijke pagina herkennen, het succes van onze campagnes kunnen beoordelen en u, aan de hand van de gepersonaliseerde cookies, individueel en direct kunnen aanspreken kunnen – overeenkomend met uw interesses – ook buiten onze homepage. U kunt op elk moment – ook later nog – vastleggen welke cookies u accepteert en welke niet (meer daarover onder “Instellingen wijzigen”).

Ook de JBL homepage gebruikt diverse soorten cookies om u de volledige functionaliteit en talrijke diensten aan te kunnen bieden: Technisch en functionele cookies hebben we nodig om uw bezoek aan deze website te laten slagen. Daarnaast gebruiken we cookies voor de marketing. U kunt op elk moment - ook later dus nog - bepalen welke cookies u wel en welke u niet wilt toestaan (meer daarvoor onder 'Instellingen aanpassen').

In onze verklaring inzake gegevensbescherming leest u hoe wij omgaan met persoonlijke gegevens en voor welke doeleinden wij de gegevensverwerking gebruiken. leest u hoe wij omgaan met persoonlijke gegevens en voor welke doeleinden wij de gegevensverwerking gebruiken. Bevestig alstublieft met 'Gelezen en begrepen' het gebruik van alle cookies en dan kunnen we verder gaan.

U bent 16 jaar of ouder? Dan bevestigt u met "Ik heb kennisgenomen" het gebruik van alle cookies - en dan gaat het verder.

Selecteer uw Cookie-instellingen

Technische en functionele Cookies, zodat tijdens uw bezoek aan onze website alles soepel verloopt.
Marketing Cookies, zodat we u op onze pagina's herkennen en het succes van onze campagnes kunnen beoordelen.

PUSH-berichten van JBL

Wat zijn PUSH-berichten nou eigenlijk? Als onderdeel van de W3C-standaard definiëren webberichten een API voor eindgebruikerberichten, die via de browserberichten aan de desktop en/of mobiele apparaten van de gebruiker worden gestuurd. Op de eindapparaten verschijnen meldingen, zoals de eindgebruiker die kent van op het apparaat geïnstalleerde apps (bijv. e-mails). Op de eindapparaten verschijnen berichten, zoals de eindgebruiker die kent van op het apparaat geïnstalleerde apps (bijv. e-mails)

Deze notificaties maken het voor een websitebeheerder mogelijk contact op te nemen met zijn gebruikers, zolang de browser van de betreffende gebruiker openstaat – ongeacht of de gebruiker op dat moment de website bezoekt of niet.

Om web push notificaties te kunnen versturen, heb je alleen een website nodig waarop een web push code geïnstalleerd is. Hierdoor kunnen ook merken zonder apps profiteren van de vele voordelen van push berichten (gepersonaliseerde real-time communicatie op precies het juiste moment).

Webberichten zijn onderdeel van de W3C standaard en definiëren een API voor de eindgebruikerberichten. Een bericht maakt het mogelijk de gebruiker buiten de context van een website over een gebeurtenis, zoals een nieuw blogbericht, te informeren.

JBL GmbH & Co. KG biedt deze service gratis aan. De service kan net zo gemakkelijk geactiveerd, als gedeactiveerd worden.