Mauritius – een parel in de Indische Oceaan
De cruiseschepen voor de kust van Mauritius zeggen het allemaal al: het eiland is, samen met de Seychellen, een geliefde reisbestemming in de Indische Oceaan! Wij hadden echter andere plannen: wij wilden de onderwaterfauna van Mauritius met die van Madagaskar en de Seychellen vergelijken. Hoe verschillend is de koraalgroei? Zijn de waterwaarden heel verschillend? Om deze reden werden ’s morgens twee boten geladen en trokken we erop uit naar verschillende duiklocaties.
Het beoordelen van de groeisnelheid van koralen is nog niet zo eenvoudig. Maar een scheepswrak, waarvan men weet wanneer het gezonken is, maakt een nauwkeurige beoordeling van de groeisnelheid eenvoudiger. Wij bezochten de twee wrakken, Emily en Waterlilly, die resp. in 1981 en 1982 zijn gezonken en op ongeveer 25 diepte op de zandbodem liggen.
Op de scheepswanden groeien acropora steenkoralen, die in 37 jaar maar 40 cm waren gegroeid. Daarmee ligt de groeisnelheid op niet meer dan een goede centimeter per jaar. In een aquarium en ook op andere locaties kunnen steenkoralen tot meer dan 10 cm per jaar groeien!
Op 25 meter diepte dringt nog maar een deel van het zonlichtspectrum in het water door. Vanaf 8 m diepte wordt het rode aandeel volledig geabsorbeerd en zo lijkt op deze diepte alles even blauw. Aan de soorten koralen op het wrak is deze verminderde zonlichtbestraling goed te zien. Er zijn meer zachte koralen als harde koralen te vinden. Zachte koralen hebben over het algemeen geen symbiontische algen (zoöxanthellen), die van zonlicht afhankelijk zijn. Ze voeden zich volledig met plankton.
Duiken naar een wrak met vele andere duikers is lastig. Kleinere wrakken zijn snel vol en bij het fotograferen zie je meer luchtbellen dan wrakdelen. In het ideale geval ben je als eerste of als laatste bij het wrak. Alleen dan zijn mooie foto's zonder "storende" mededuikers en luchtbellen mogelijk.
Ook de bewoners van het wrak zijn in het begin nog ongestoord en hebben zich nog niet teruggetrokken. Koraalduivels, koffervissen, schommelvissen en zelfs steenvissen troffen we aan.
Alleen de anemoonvissen (Amphiprion chrysogaster) zijn geduldige metgezellen die elke duiker en iedere foto langs zich heen laten gaan. Ze zijn door de anemonen dan ook aan hun standplaats gebonden.
De wateranalyses gaven de volgende resultaten: magnesiumgehalte 1220 mg/l, pH 8,2, KH 8 ° dKH, calcium 460 mg/l, dichtheid 1,025. Alleen het magnesiumgehalte is verschillend van Madagaskar, waar het met 120 mg/l hoger was.
De watertemperatuur lag met 25 °C ongeveer 4-5 °C onder die van Madagaskar. Over het geheel was de biodiversiteit (verschillende soorten) aanzienlijk geringer dan in het noorden van Madagaskar dat maar 1200 km noordwestelijk ligt.
De JBL Importeur Goolam Sufraz had met zijn broer een heel interessant excursie voor ons onderzoeksteam georganiseerd op de laatste dag. We zijn Goolam en zijn team sowieso heel veel dank verschuldigd. Hij zorgde als een moederkloek voor ons en wij noemen hem nu alleen nog Mother Goolam. Ook hier zeggen wij nogmaals hartelijk dank voor de geweldige hulp ter plaatse! Wij vertrokken met speedboten naar twee kleine eilanden (Flat Island) die 16 km ten noorden van Mauritius lagen. Het ene eiland was omgeven door hoge kliffen en had schitterende overhangende kliffen waaronder het marineleven maar weinig zon zag. Waarom heet het eiland dan Flat Island?
Het water was buitengewoon helder en de zeefauna was heel anders dan wij tot dusverre hadden gezien. Grote keizersvissen en zeldzamere vlinder- en doktersvissen waren in grote getale te zien. We moesten alleen met de golfslag oppassen dat we niet door de rotsen tot geraspt visvoer zouden worden verwerkt. In dit heldere water is vrij duiken zonder fles ideaal. De vissen zijn bij snorkelaars altijd minder schuw dan bij blubberende flesduikers.
Wanneer we dan toch op Mauritius waren wilden we de mooiste dierenwinkel natuurlijk wel even zien! Onze importeur heeft, naast de import, ook deze winkel met een bezienswaardige aquariuminstallatie. Onze verkoopmanager, Didier Lergenmuller, begon direct na aankomst de schappen te optimaliseren. In een aquarium ontdekten we de prachtige, inheemse cichlide Paratilapia polleni die wij op Madagaskar helaas niet hadden gevonden.
Nu zijn wij ook geïnteresseerd in het regenwoud en de zoetwaterbiotopen op Mauritius. Daarover was in de literatuur en op het internet weinig tot niets te vinden. Een heel ervaren bioloog begeleide ons in een nationaal park in het centrum van Mauritius. Onze vraag over zoetwatervissen in het beekje waarlangs wij liepen beantwoordde hij op vakkundige manier: “Er zijn bijna geen vissen. Er leeft maar één forellensoort.”
Wij konden van bovenaf door het wateroppervlak echter al diverse vissoorten herkennen. Dit was definitief reden om in het behoorlijk koude water te gaan. De grondelsoorten waren lastig te identificeren maar een marmoraal en een kuhlia-soort waren onmiskenbaar.
Een heel bijzondere belevenis: snorkelen in een beekje in het midden van Mauritius
Deze ontmoeting met zoetwatervissen kwam geheel onverwacht. Veel soorten, onbekende grondels en een marmeraal. Daar was het echt de moeite waard om de Bresser ActionCam mee te nemen.
