Gezelschapsaquarium
Wat past bij elkaar en wat niet
Circa 90% van alle aquariums zijn gezelschapsaquariums. Vissen, planten en vaak ook ongewervelden worden samen in één aquarium gehouden en komen weliswaar uit verschillende streken van de wereld, maar zijn qua behoeftes goed op elkaar afgestemd. Het tegenovergestelde daarvan is een biotoopaquarium, waarbij (volgens strenge regels) alle dieren en planten uit hetzelfde gebied komen.
Er is uiteraard niets op tegen om dieren en planten samen te houden, wanneer die zich verdragen en dezelfde eisen stellen aan zowel water als inrichting. Daarom is het werkelijk zinvol om VOOR de aanschaf te informeren naar dieren en planten of zelfs de ervaren verkoper in de dierenwinkel aan te horen en diens advies mee te nemen in je overwegingen. Er zijn vissen, die wel heel andere waterwaarden nodig hebben, wat in een dierenwinkel helaas niet altijd in acht wordt genomen. Voorbeeld: Cichliden uit het Tanganyikameer geven de voorkeur aan hard water, terwijl de kardinaaltetra een bewoner van zacht water is.
Maar vaak is het zo dat vissoorten in middelhard water, met een pH-waarde van rondom 7,0, prima kunnen leven. Alleen extreme gevallen in de ene of andere richting, moeten worden vermeden. Vissen, die andere vissen als buit zien, passen ook niet samen – of in ieder geval maar heel kort! Vissen, die veel zwemruimte nodig hebben, zoals regenboogvissen, passen niet bij vissen, die van een vergroeid aquarium houden (zoals goerami’s), ook wanneer het qua waterwaarden geen probleem zou zijn.
Ook de watertemperatuur is een factor, waar in een gezelschapsaquarium een beetje aandacht aan moet worden besteed. Veel soorten garnalen geven de voorkeur aan wat kouder water (21-23°C). De discus houdt van warm water met 27-29°C.
Bovendien zou de discus de garnalen eten – wanneer hij ze te pakken krijgt. Met een watertemperatuur van rond de 25 °C zijn de meeste tropische vissoorten prima te verzorgen. Maar weinig soorten hebben echt een hogere of lagere watertemperatuur nodig.
Nog iets wat grappig lijkt, maar het niet is: Toen de film ‘Finding Nemo’ in de bioscoop kwam, overspoelden mensenmassa’s de dierenwinkels om Nemo’s (anemoonvissen) voor hun aquarium thuis te kopen, echter zonder te beseffen dat het bij anemoonvissen om zoutwatervissen gaat en hun aquarium thuis toch echt zoet water bevatte.
We maken duidelijk onderscheid tussen zoetwater en zeewater (met circa 40 g zeezout per liter). Daartussen ligt nog brakwater. In feite is het zo dat we een proefmonster water niet zomaar als zeewater kunnen identificeren zonder ervan te proeven! Alleen de gezamenlijke hardheid en de geleidbaarheid (meetbaar met een geleidbaarheidsmeter) kunnen zeewater aantonen. Alle andere waterwaarden zouden ook bij zoetwater passen!
